سرویس تاریخ «انتخاب»: محمّد مصدّق (۲۶ خرداد ۱۲۶۱ – ۱۴ اسفند ۱۳۴۵) از ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ به‌عنوان سی‌اُمین نخست‌وزیر ایران خدمت کرد. او پیش از این نمایندهٔ چهار دوره مجلس بود. مصدق پس از سقوط رضاشاه، از تبعید به عرصهٔ سیاست بازگشت و در سال ۱۳۲۸ با چندین حزب وارد اتحاد شد و به تأسیس جبههٔ ملی ایران اقدام کرد. با استعفای حسین علاء از نخست‌وزیری، مجلس شورای ملی در جلسهٔ خصوصی روز ۷ اردیبهشت ۱۳۳۰، تمایل خود به زمامداری مصدق، رئیس کمیسیون مخصوص نفت را ابراز کرد و شاه در ۸ اردیبهشت، مصدق را به نخست‌وزیری منصوب کرد. دولت نخست محمد مصدق از اردیبهشت ۱۳۳۰ تا تیر ۱۳۳۱ فعالیت کرد. وی در پی کودتای ۲۸ مرداد از نخست وزیری برکنار شد و تا آخر عمر در حصر خانگی به سر برد.
با استعفای حسین علاء از نخست‌وزیری، مجلس شورای ملی در جلسهٔ خصوصی روز ۷ اردیبهشت ۱۳۳۰، تمایل خود به زمامداری مصدق، رئیس کمیسیون مخصوص نفت را ابراز کرد و محمدرضاشاه در ۸ اردیبهشت، مصدق را به نخست‌وزیری منصوب کرد. مصدق، هیئت وزیران را در روز ۱۱ اردیبهشت به شاه، در روز ۱۲ اردیبهشت به مجلس شورای ملی، و در روز ۱۴ اردیبهشت به مجلس سنا معرفی کرد. دولت نخست محمد مصدق از اردیبهشت ۱۳۳۰ تا تیر ۱۳۳۱ فعالیت کرد.
