پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
شیمیدرمانی باعث کاهش طولانیمدت سلامت جسمی در نجاتیافتگان سرطان سینه میشود.زنان تحت درمان با شیمیدرمانی حتی پس از دو سال همچنان دچار عوارض جسمی هستند.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ نجاتیافتگان سرطان سینه که تحت درمان با شیمیدرمانی قرار گرفتهاند، در مقایسه با زنانی که درمانهای دیگر مانند هورموندرمانی دریافت کردهاند، معمولاً با کاهش طولانیمدت در سلامت جسمی خود مواجه میشوند.
بر اساس گزارش محققان که در تاریخ ۲۸ فوریه در JAMA Network Open منتشر شد، بیمارانی که شیمیدرمانی دریافت کرده بودند، بیش از دو سال پس از تشخیص سرطان سینه دچار افت جسمی بودند.
این افت شامل خستگی، کاهش توانایی انجام فعالیتهای روزمره مانند راه رفتن، بالا رفتن از پلهها یا حمل خریدهای روزانه بود.
کلارا بودلون، محقق ارشد و دانشمند برجسته در بخش تحقیقات نجاتیافتگان در انجمن سرطان آمریکا، در یک بیانیه خبری گفت:
«اگر بیماران شیمیدرمانی دریافت نکنند، احتمالاً کاهش ماندگار سلامت جسمی را تجربه نخواهند کرد.»
او همچنین افزود:
«این خبر امیدوارکنندهای برای نجاتیافتگان سرطان سینه است.»
بررسی نتایج مطالعه
در این مطالعه، محققان دادههای بیش از ۲۵۰۰ زن مبتلا به سرطان سینه را با بیش از ۱۲۸۰۰ زن سالم مقایسه کردند.
بودلون توضیح داد:
«بیماران مبتلا به سرطان سینه با مشکلات متعدد جسمی در بلندمدت مواجه هستند و در معرض خطر ابتلا به بیماریهای مزمن و بروز زودهنگام مشکلات سلامتی قرار دارند.»
بر اساس این تحقیق:
• حدود ۴۸٪ از زنان مبتلا به سرطان سینه تحت درمان با هورموندرمانی قرار گرفتند.
• ۱۱٪ از آنها شیمیدرمانی دریافت کردند.
• ۲۵٪ هر دو روش درمانی را تجربه کردند.
نتایج نشان داد که افرادی که هورموندرمانی، شیمیدرمانی یا هر دو را دریافت کردهاند، در دو سال اول پس از تشخیص بیماری دچار افت جسمی بیشتری نسبت به زنان سالم بودند.
اما محققان دریافتند که این کاهش جسمی در بیماران تحت درمان هورمونی تنها در زنانی رخ داده که از داروهای بازدارنده آروماتاز استفاده کردهاند.
این داروها سطح استروژن را کاهش میدهند، زیرا از تبدیل برخی هورمونها به استروژن در بافت چربی جلوگیری میکنند.
در مقابل، کاهش جسمی ماندگار تنها در زنانی مشاهده شد که شیمیدرمانی دریافت کرده بودند و این وضعیت بیش از دو سال ادامه داشت.
اهمیت این یافتهها
بودلون تأکید کرد:
«این یافتهها مهم هستند، زیرا درک عواملی که به کاهش سلامت جسمی در این بیماران منجر میشوند، میتواند به ارائه راهکارهایی برای بهبود نتایج سلامت آنها کمک کند.»
او در پایان افزود:
«با این حال، برای تأیید این نتایج و درک بهتر پیامدهای سلامتی این درمانها، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.»