مسعود پزشکیان، فارغ از دیگر مباحث تخصصی سیاسی، مردی است که کارنامه‌ی او نشان می‌دهد دغدغه‌ی خالصانه اخلاق فردی را دارد، اما بنظر می‌رسد رویکرد وفاق او دچار خطای شناختی ِماهی با قورباغه است؛ بنابراین اگر دولت پزشکیان بخواهد به امید وفاق اصلاح‌طلبانه با رویکرد اخلاق فردی رفتار کند درحالی‌که برخی از سیاست‌مداران -در مقابل- نه فقط بر پایه‌ی اخلاق سیاسی رفتار نمی‌کنند بلکه حتی گاهی اصول ماکیاولیستی را سرلوحه‌ی سیاست‌ورزی خود قرار داده‌اند، آن‌گاه روشن است که فرجام موفقی نخواهد داشت.
