سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
۲۲ شهریور ۱۳۴۹: دکتر فلاح دیدن من آمد و ادعا میکرد که ۴۵۰,۰۰۰ بشکه در روز برای نفت اضافه برداشت ما خریدار دست به نقد دارد، ولی معامله نمیکنند برای این که ببینیم جواب کنسرسیوم در اکتبر چه خواهد بود. گفتم جواب کنسرسیوم که معلوم است که خیلی دور از انتظار ما خواهد بود و قطعاً به ۴۵۰,۰۰۰ بشکه اضافه نخواهد رسید. چرا مشتری های نقد را از دست میدهید؟ حقیقت این است که هیچ کس در کار خودش صادق نیست.
بعد شرفیاب شدم. جریان بالا و نظر خودم را عرض کردم و گفتم: یکی دو مشتری کانادایی نقد، حاضرند معامله کنند. شاهنشاه بر آشفتند، به نخست وزیر تلفن فرمودند که چرا اینها را از دست میدهید؟ نمیدانم با چه زبانی شاهنشاه را متقاعد کرد که باید تا اکتبر که جواب کنسرسیوم به درخواست ما می رسد صبر کنیم. ولی اعتقاد قلبی خود من این است که همه اینها وابستگی مخصوص به شرکتهای نفتی دارند. حالا این معامله را نمی کنند که مشتری ها را از دست بدهیم و در اکتبر دست کنسرسیوم در فشار آوردن به ما آزادتر باشد. والله اعلم به حقایق الامور. ولی نخواستم این نظرم را به شاه عرض کنم و این مرد بزرگ را به همه کس و همه چیز بدبین تر سازم.
ناهار حاکم فجیره شرفیاب بود. من حاضر بودم. او را آدم فهمیده ای یافتم، با آن که بی سواد بود. خیلی هم فقیر هستند.
یادداشت‌های اسدالله علم: صبح شهبانو به رامسر تشریف بردند که کنگره پزشکی رامسر را افتتاح فرمایند. بنابراین قرار گذاشتیم با شاهنشاه بعد از ظهر گردش برویم و ساعت ۶٫۳۰ هم از مؤسسه اطلاعات بازدید فرمایند. ظهر خبر شدم که علیا حضرت به جای ساعت ۵، ساعت ۳ بعد از ظهر مراجعت می‌فرمایند. به شاهنشاه عرض کردم: در این صورت ممکن است شهبانو هم بخواهند به مؤسسه اطلاعات تشریف بیاورند. فرمودند: خیر! به هر صورت ما به گردش رفتیم و شهبانو برگشتند و تصمیم گرفتند که به مؤسسه اطلاعات تشریف بیاورند. هر چه سعی کردند با تلفن نتوانستند ما را پیدا کنند. البته فقط من میدانستم که شهبانو در تجسس شاهنشاه هستند
