پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
عملیات احداث یک آسمان‌خراش جدید در لندن به کشف بقایایی تقریباً ۲ هزار ساله از تاریخ این شهر منجر شده است.
باستان‌شناسانی که در محل ساخت یک برج اداری ۳۲ طبقه‌ای در حال کاوش بودند، بقایای یک باسیلیکای رومی را پیدا کرده‌اند که زمانی در قلب شهر باستانی «لوندینیوم» قرار داشت؛ شهری که لندن امروزی نامش را از آن گرفته است.
کاوش‌ها در زیرزمین ساختمانی که قرار است برای ساخت این برج تخریب شود، دیوارها و فونداسیون‌هایی از جنس سنگ چخماق، آجر و سنگ‌های زبر را در عمق چهار متری زمین آشکار کرده است که ضخامت آن‌ها تا ۱ متر و قدمتشان دو هزار سال است.
سوفی جکسون از موزه باستان‌شناسی لندن این کشف را «یکی از مهم‌ترین اکتشافات سال‌های اخیر» در قدیمی‌ترین منطقه لندن یعنی سیتی لندن توصیف کرد؛ منطقه‌ای که به عنوان مرکز مالی مدرن شهر شناخته می‌شود و آسمان‌خراش‌های شیشه‌ای بر روی بقایای بناهای ویکتوریایی، قرون وسطایی و حتی دوران باستان قرار گرفته‌اند.
آنچه که کشف شده است، فونداسیون‌های یک ساختمان دو طبقه است که تقریباً به اندازه یک استخر شنای المپیکی وسعت دارد.
این بنا بین سال‌های ۷۸ تا ۸۴ میلادی ساخته شده است، یعنی حدود سه دهه پس از حمله نیروهای رومی به بریتانیا و حدود ۲۰ سال پس از شورش «بودیکا»، ملکه جنگجوی سلتیک، که منجر به ویرانی این شهر نوبنیاد شد.
این باسیلیکا بخشی از «فروم» شهر لوندینیوم بوده است. فروم در امپراتوری روم باستان مرکز اجتماعی، سیاسی و تجاری شهر بود؛ جایی که مردم برای خرید، دیدارهای اجتماعی، اجرای عدالت و شنیدن فرمان‌های مقامات سیاسی گرد هم می‌آمدند.
باستان‌شناسان می‌گویند بقایای تازه کشف شده احتمالاً مربوط به بخش دادگاه یا «تریبونال» فروم است، یعنی سکویی مرتفع که در آن مقامات و سیاستمداران درباره اداره شهر تصمیم‌گیری می‌کردند.
اندرو هندرسون-شوارتز، مدیر بخش تأثیرات عمومی در موزه باستان‌شناسی لندن، در این باره گفت «این مکان نبض تپنده شهر در آن دوران بوده است. در بالای شهر قرار داشته و نمادی از قدرت و سلطه رومیان به شمار می‌رفته است.»
وی افزود: «ما در اینجا درباره مراحل اولیه شکل‌گیری لندن صحبت می‌کنیم، اما همین ساختمان نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری قابل توجهی است که در همان دوران ابتدایی برای توسعه این شهر انجام شده است».
شرکت مالک این زمین و سازنده برج اداری موافقت کرده است که بقایای این ساختمان را در طرح‌های خود بگنجاند و آن را در یک مرکز بازدید به نمایش بگذارد.
هندرسون-شوارتز خاطرنشان کرد که ابعاد گسترده این فونداسیون‌های «کاملاً عظیم» که در چندین نقطه حفاری آزمایشی کشف شده‌اند، نشان‌دهنده سطح «فوق‌العاده‌ای» از حفظ و نگهداری این سازه است.
باستان‌شناسان نمی‌دانند چرا این فروم اولیه تنها ۲۰ سال مورد استفاده قرار گرفت و سپس با نسخه‌ای بسیار بزرگ‌تر جایگزین شد. فروم بزرگ‌تر تا سقوط حکومت رومیان در بریتانیا، یعنی سه قرن بعد، همچنان پابرجا باقی مانده بود.
در بریتانیا، توسعه‌دهندگان املاک و مستغلات موظفند پیش از آغاز پروژه‌های خود، با باستان‌شناسان مشورت کنند. این رویه تاکنون به کشف اشیای تاریخی ارزشمندی از جمله جواهرات ساکسونی، اسکیت‌های یخی قرون وسطایی و اسکلت‌های قربانیان طاعون قرن چهاردهم منجر شده است.
آقای هندرسون-شوارتز، سازنده در این رابطه گفت: «ما در سراسر شهر پنجره‌هایی کوچکی به لندن رومی داریم. اما اینجا در واقع سایتی است که همه این نقاط را به هم متصل می‌کند. اینجا قلب روم در لندن است؛ جایی که همه تصمیمات کلیدی اتخاذ می‌شد».
منبع: یورونیوز
